Εκκωφαντική είναι η απουσία των ορδών των «αγανακτισμένων» και των λοιπών πολύχρωμων
διαδηλωτών από το Σύνταγμα τις εβδομάδες που προηγήθησαν των εκλογών της 9ης
Μαΐου 2012 αλλά και των τριών εβδομάδων
που ακολούθησαν τα αποτελέσματα. Είναι σαν να μην υπάρχει ακόμα το καταραμένο Μνημόνιο
και τα επαχθή μέτρα της (πρώην, σημερινής και επόμενης) κυβέρνησης. Σαν να μην
τρέχουν ακόμα τα κάθε λογής χαράτσια. Σαν να έστρωσαν όλα ως δια μαγείας και να
λύθηκαν όλα τα οικονομικά και πολιτικο-ηθικά προβλήματα της χώρας. Σαν να
μπήκαν φυλακή όλοι όσοι επιβίωσαν της «λαϊκής» κρεμάλας. Σαν να τελείωσαν οι
πέτρες και να κάηκαν όλοι οι κάδοι των απορριμμάτων του Δήμου Αθηναίων…
Λείπουν, καιρό τώρα, από τα πέτρινα αλώνια της πλατείας οι «διόδια στοπ», οι «δεν πληρώνω, δεν
πληρώνω» (άραγε διερωτώμαι πληρώνουν
τελικά;) , οι «ανεξάρτητες (…) πρωτοβουλίες πολιτών» κάθε γειτονιάς και
οικοδομικού μπλοκ της Αττικής και των περιχώρων, οι σκέϊτερς, οι ποδηλάτες
(άραγε τι έγινε με δαύτους, χαίρονται τους πολυπληθείς ποδηλατοδρόμους;), οι 300 Έλληνες, οι Οικολογοι/Αριστεριστές, οι
Αμεσοδημοκράτες, οι τύποι με τα «ου» και τις μούντζες και στο άλλο χέρι το
τσίπουρο/μπεγλέρι/λέιζερ, οι μαυροφορεμένοι –αλλά μονίμως χαρούμενοι με κόκκινα
μάτια- κατασκηνωτές, οι ντουντούκες, τα μικρόφωνα, οι συνδικαλισταράδες
τζαμπατζήδες των ΔΕΚΟ (πρώην ΠΑΣΟΚ όλοι τους και σήμερα ΣΥΡΙΖΑ), οι 40αρηδες
δημόσιοι υπάλληλοι που έτρωγαν μεσημεριανό στο σπίτι τους στις 14:30 μετά από εξοντωτική εξάωρη εργασία, φτιαγμένο από τρόφιμα
που αγόρασαν με τον κρατικό τους μισθό και στις 19:00 της ίδιας μέρας έβριζαν
το κράτος των κλεφτών και απατεώνων. Λείπει, εν ολίγοις, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης, λείπουν οι ξυρισμένοι, φουσκωτοί με τις παραλλαγές «ανένταχτοι»
(ναι, καλα!), οι Λεωνίδες με τις περικεφαλαίες σε στυλ Euro 2004, οι παπάδες ενάντια στο
τσιπάκι του σατανά, οι Καλόγεροι με την ευχούλα στο χέρι, οι θείτσες με μαλλί
χτενισμένο «Βραδυνή»/Νέα Δημοκρατία» δεκαετίας του ’80 με Ελληνική σημαία, οι
παλαιοχουντικοί παππούδες (ο Παπαδόπουλος είχε δίκιο, βλέπεις…), και κάτι
ζευγάρια clean cut που ούτε σου περνάει από το μυαλό ότι θα
ήταν εκεί. Λείπει, εν ολίγοις, η Χρυσή Αυγή και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
Λείπει το dream team των Ελλήνων Οικονομολόγων της
πλατείας Καζάκης/Βαρουφάκης, λείπει και ο Χατζηγιάννης (ο… της Μακρυπούλια).
Μα… που πήγαν όλοι; Που εξαφανίστηκαν; Τι έγινε; Ε, λοιπόν φίλοι μου έγινε
ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο κόμμα, αυτό έγινε! Ο Καμμένος από παρέα αγανακτισμένων δεξιών
του facebook έγινε τέταρτο σε δύναμη κόμμα. Η Χρυσή Αυγή
πήρε είκοσι τόσους βουλευτές, ο δραχμολόγος Καζάκης αρχηγός «κόμματος», ο όμορφος
(ως κούρος) Γιάνης (wow! με ένα ν!!! how original!!) Βαρουφάκης πήρε στήλη στην Athens Voice και έγινε και αυτός σελεμπριτι που τόσο πολύ το είχε ανάγκη… Αυτό έγινε!
Και μας άφησαν ήσυχους, επιτέλους! Τους ευχαριστούμε και τους ευχόμαστε καλές
επαναληπτικές εκλογές και στους οικονομολόγους μας μια καλή θέση στο μελλοντικό
κυβερνητικό σχήμα. Για τον Χατζηγιάννη , τι να πω; COSMOTE και ξερό ψωμί.
Οι μόνοι που βρίσκονται σήμερα στα πέριξ της πλατείας είναι κάτι ξεχασμένοι
ξένοι δημοσιογράφοι στον 4ο και 5ο όροφο του Athens Plaza (λες να ξέρουν κάτι που εμείς αγνοούμε;) , ο κουλουρτζής στην γωνία της
Εθνικής Τράπεζας (Σταδίου και Πλατεία γωνία) και όλα τα σπασμένα και ρημαγμένα εδώ
και έναν χρόνο μάρμαρα της άμοιρης αυτής πλατείας. Έμειναν επίσης οι κλούβες
των ΜΑΤ εμπρός από τα λουλουδάδικα (Αρχή Βας. Σοφίας) σαν ανάμνηση ενός κράτους
που ήθελε αλλά δεν μπόρεσε να μαζέψει τα έκτροπα που προκάλεσε η ηχηρή (κατ’
εμέ) μειοψηφία. Έμειναν επίσης εκατοντάδες άδεια καταστήματα αφήνοντας χιλιάδες
(;) ανέργους στον δρόμο, η πόλη μου με ένα ερημωμένο εμπορικό κέντρο και με την
μοναδική υπόσχεση ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν.
Το καλοκαιράκι στο κέντρο είναι γεγονός! Κυκλοφορούν μόνο κάτι- ζαλισμένα από την ακρίβεια- κορόιδα τουριστάκια που
ξεγελάσαμε και ήρθαν από την Κίνα/Αμερική να δουν το λίκνο της δημοκρατίας (τρομάρα μας)...
Εάν υπήρχε και νέφος θα μας έδειχνε ότι υπάρχει ακόμα οικονομική
δραστηριότητα στο ιστορικό τρίγωνο. Αλλά και αυτό είναι φευγάτο. Ποτέ τα
μικροσωματίδια της ατμόσφαιρας (και ειδικά η έλλειψη τους) δεν ήταν τόσο
ενδεικτικά της παρακμής! Προβλέπω ότι σύντομα η πράσινη ανάπτυξη θα είναι άμεσα
συνδεδεμένη με τα βρύα και τις λειχήνες επί του οδοστρώματος στην γωνία Σταδίου
με Πλατεία Συντάγματος.
Τουλάχιστον πέρυσι τέτοιο καιρό περίπου δουλεύανε οι μαρμαράδες. Αλλά και
αυτοί έχουν φύγει προς Αλβανία μεριά.
Υ.Γ. Στιγμές πριν την ανάρτηση του παρόντος έμαθα από πηγές ότι επίκειται
νέα συγκέντρωση «αγανακτισμένων» την ερχόμενη Κυριακή. Τελικά η ιστορία
επαναλαμβάνεται, μόνο που αυτή την φορά από γελοιότητα οδεύουμε προς την
τραγωδία. Κάνω έκκληση να επανεισαχθούν οι Αλβανοί
πετράδες/μαρμαράδες/σοβατζήδες ASAP! Γιατί, ως γνωστόν, «πέτρες υπάρχουν» . Από μυαλά έχουμε έλλειψη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου