Η Κυρ. Ρεπούση, οι απόψεις της και η αριστερά κώλου που κοιτάει τον εργαζόμενο αρκεί να φοράει τις παρωπίδες του.

Στις 19-5-2012, την ημέρα γενοκτονίας των ποντίων,  ο Βύρων Πολύδωρας ζήτησε από τα μέλη της βουλής να κάνουν ενός λεπτού σιγή, η Κυρ. Ρεπούση ευθύς αμέσως έφυγε από την αίθουσα συνεδριάσεων. Ο κόσμος φυσικά αντέδρασε, με τρόπο που ούτε η ίδια φανταζόταν. Η γραπτή απάντηση της ήταν λόγια του αέρα, τρόπος υπεκφυγής της ανοησίας της που υπερασπίζεται με σθένος. Συγκεκριμένα είπε τα εξής: «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό, ό,τι είναι αληθινό. Με όλο το σεβασμό και από τη δική μου μεριά, δεν είναι ο χώρος εδώ για να κάνουμε ιστορική συζήτηση για τις γενοκτονίες και τη μνήμη. Στην ιστορία ευτυχώς ή δυστυχώς οι απαντήσεις είναι σύνθετες και χρειάζονται....χώρο και περιβάλλον διαλόγου και όχι πολεμικής αντιπαράθεσης. Θα σας παρακαλούσα να αρκεστείτε προς το παρόν στην επίσημη ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ για το θέμα»

Η απάντηση της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι ακόμα πιο τραγική. Συγεγκριμένα: «Σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ τίμησε με «ενός λεπτού σιγή» τη μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού. Η απουσία κάποιων από τους βουλευτές της οφείλεται σε καθαρά πρακτικούς λόγους».

Δηλαδή το κουτόχορτο που μας πουλάει η Δημοκρατική Αριστερά αναφέρει ότι η ΟΣΟΙ έλειπαν, «ένας έλειπε μόνο η Ρεπούση!!», έλειπε για πρακτικούς λόγους γιατί δεν μπορούσε να περιμένει ένα λεπτό!!! Επίσης, η Ρεπούση στην απάντηση της αναφέρεται σε θέματα γενοκτονίας και περί αληθινής ιστορίας και όχι για πρακτικούς λόγους, δηλαδή φαίνεται ότι από την μεριά της ΔΗΜΑΡ ότι προσπαθεί να διασκεδάσεί τις εντυπώσεις.

Η ίδια υπερασπίζεται ότι οι Έλληνες δεν ήταν θύματα των τούρκων, γιατί υπήρχαν εχθροπραξίες από τη μεριά των ποντίων. Οι πόντιοι ήταν Οθωμανοί υπήκοοι εκείνη την περίοδο, και από τις εχθροπραξίες που έγιναν οι τούρκοι δικαιολογημένα ανταπέδωσαν. Δηλαδή η Ρεπούση μας ζητάει να δεχτούμε τον παραλογισμό της ότι όταν ένας λαός ο οποίος είναι υπό οθωμανική κατοχή και αυτός ο λαός ζητάει την ανεξαρτησία του, σε περίπτωση εχθροπραξιών από την μεριά των εξεγερμένων είναι  πλήρως δικαιολογημένη η αντίδραση των Τούρκων δηλαδή η σφαγή και ο διωγμός μερικών εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων ποντίων; Εκτός και αν έχει μείνει κανένας Έλληνας στο Πόντο και δεν το ξέρουμε;